Ομπάμα όπως πετρέλαιο: η εγκληματική, κυνική κλιματική ατζέντα του στον Guardian

Newsroom

Θυμάστε όταν ο Μπαράκ Ομπάμα υπερηφανευόταν για το τρυπάνι του; Αν όχι ο David Sirota υπενθυμίζει στον The Guardian την εγκληματική αντιπεριβαλλοντική ατζέντα ενός προέδρου που δεν είναι αθώος για το κλίμα και τι μπορεί να μας διδάξει για το ρόλο του Τζο Μπάιντεν στην επικείμενη κλιματική σύνοδο της Γλασκώβης, COP26.

 

Ο Ομπάμα έκανε μια λυρική εκστρατεία για το κλίμα και στη συνέχεια φρόντισε ώστε τα ορυκτά καύσιμα να οργιάσουν βιάζοντας τον πλανήτη.

Με την ευχή ο Τζο Μπάιντεν να μην ακολουθήσει το παράδειγμα του ο ερευνητικός δημοσιογράφος και λογογράφος του Μπέρνι Σάντερς David Sirota γράφει τα παρακάτω:

Εάν μετά τις ειδήσεις της Δευτέρας δεν αισθανθήκατε πόνο, είτε είστε εντελώς ζεν, είτε ζείτε κάπου απομονωμένα χωρίς πρόσβαση σε ειδήσεις είτε είστε μηδενιστής.

Η νέα έκθεση των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή προβλέπει μια πραγματική κλιματική αποκάλυψη, εκτός εάν ο πολιτισμός μας απορρίψει το φετίχ για την ανάπτυξη, τη μοιραλατρία ότι τίποτα-δεν-θα-αλλάξει-ουσιαστικά και αντ ‘αυτού συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της κρίσης.

Τα άσχημα νέα είναι ότι ήμασταν εδώ κατά τη διάρκεια της τελευταίας δημοκρατικής θητείας στο Λευκό Οίκο και αν η εποχή του Ομπάμα που κοιμόμασταν τον ύπνο του δικαίου επαναληφθεί, τελειώσαμε. Είναι τόσο απλό.

Τα καλά νέα είναι έχουμε ακόμα χρόνο για να αποφύγουμε τα χειρότερα της κλιματικής βόμβας και τουλάχιστον ένα μέρος της πολιτικής δυναμικής μπορεί τελικά να αλλάξει.

Αν όμως επιτρέψουμε στα συστημικά ΜΜΕ και την πολιτική τάξη να σβήσουν τη μνήμη μας για το πώς φτάσαμε εδώ, τότε η ιστορία πιθανότατα θα επαναληφθεί και όλοι θα καούμε.

Τα κακά νέα: ήμασταν εδώ από πριν

Στον πυρήνα της, η κλιματική κρίση είναι προϊόν δικομματικής διαφθοράς και απληστίας. Πολιτικοί που χρηματοδοτήθηκαν από συμφέροντα πετρελαίου και φυσικού αερίου αγνόησαν τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων και χρηματοδότησαν μια οικονομία ορυκτών καυσίμων γνωρίζοντας καλά ότι θα καταστρέψει το οικοσύστημα που υποστηρίζει όλη τη ζωή στον πλανήτη.

Οι Ρεπουμπλικάνοι ήταν πιο ειλικρινείς για τη διαφθορά τους, αρνούμενοι με πίστη τα επιστημονικά δεδομένα και αναβίωσαν τη δική τους συνωμοσιολογική εκδοχή της πραγματικότητας που καθησύχασε τους ψηφοφόρους ότι τίποτα δεν πρέπει να αλλάξει και όλα θα πάνε καλά. Οι Δημοκρατικοί αποφάσισαν μια διαφορετική, αλλά παρόμοια ολέθρια, μορφή κλιματικής άρνησης: αναγνώρισαν την επιστήμη, έβγαλαν προοδευτικά, υποστηρικτικά δελτία τύπου για το περιβάλλον και στη συνέχεια συνέχισαν να υποστηρίζουν την ανάπτυξη ορυκτών καυσίμων.

Αυτή η στρατηγική ικανοποίησε την κορυφαία προτεραιότητα των φιλελεύθερων: απολαμβάνοντας ευλογημένες ομιλίες από πολιτικούς της Ivy League που κάνουν τους εύπορους φιλελεύθερους να νιώθουν έξυπνοι και ανώτεροι, ανεξάρτητα από το αν η ρητορική στη συνέχεια προδίδεται και απορρίπτεται από την πραγματική νομοθετική διαδικασία.

Η κυνική φόρμουλα βρήκε ιδανική βιτρίνα στην προεδρία του Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος έκανε μια ποιητική εκστρατεία υπέρ του κλίματος και στη συνέχεια κυβέρνησε εξυπηρετώντας την πρόζα των ορυκτών καυσίμων.

Όταν ο Ομπάμα κέρδισε τις εκλογές του 2008, οι φιλελεύθεροι τον επαίνεσαν όταν δήλωσε: “Τώρα είναι η ώρα να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πρόκληση μια για πάντα. Η καθυστέρηση δεν είναι πλέον επιλογή. Η άρνηση δεν είναι πλέον αποδεκτή απάντηση”.

Δόθηκε ελάχιστη σημασία στην ταυτόχρονη δέσμευση των Ομπάμα-Μπάιντεν να “προωθήσουν την υπεύθυνη εγχώρια παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου”, “να δώσουν προτεραιότητα στην κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου της Αλάσκα” και να εξάγουν “έως και 85 δισ. βαρέλια πετρελαίου”.

Και έτσι τέσσερα χρόνια μετά από εκείνη την εκστρατεία, ο Ομπάμα εκφώνησε μια ομιλία στο Cushing της Οκλαχόμα, η οποία συνοψίζει τέλεια την πραγματική του κληρονομιά-και την οποία οι μελλοντικοί ιστορικοί (αν επιζήσουν της κλιματικής αποκάλυψης) θα αναγνωρίζουν ως μία από τις πιο καίριες στιγμές στον κατακλυσμό:

“Υπό τη διοίκησή μου, η Αμερική παράγει περισσότερο πετρέλαιο σήμερα από οποιαδήποτε άλλη φορά τα τελευταία οκτώ χρόνια” είπε ο Μπαράκ Ομπάμα.

“Τα τελευταία τρία χρόνια, έδωσα εντολές για εξερεύνηση φυσικού αερίου και πετρελαίου σε 23 διαφορετικές πολιτείες. Έχουμε τετραπλασιάσει τον αριθμό των λειτουργικών εγκαταστάσεων με ρυθμούς ρεκόρ. Προσθέσαμε νέους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου, αρκετούς για να περικυκλώσουμε τη Γη και στη συνέχεια μερικούς ακόμη πλανήτες. Γι ‘αυτό, αυτή τη στιγμή- κάνουμε γεωτρήσεις παντού”.

Μπορείτε να προσπαθήσετε να είστε υποστηρηκτικοί απέναντι στον Ομπάμα για πράγματα όπως η Συμφωνία για το Κλίμα στο Παρίσι ή την ηλεκτροκίνητη αυτοκίνηση, αλλά η συμπεριφορά του απεικονίζει ουσιαστικά μια κλιματική άρνηση, ακριβώς όπως ξεστόμισε το 2018, έναν μήνα αφότου σήμανε (ξανά) συναγερμός από τους επιστήμονες της IPCC για το κλίμα.

Εν μέσω της επιδείνωσης της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, ο Ομπάμα απευθύνθηκε σε ακροατήριο του Τέξας λέγοντας ότι “ξαφνικά η Αμερική μοιάζει να είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου. Αυτό το έκανα εγώ… μην με ευχαριστήσετε, παρακαλώ”

Τα συγχαρητήρια ήρθαν δύο χρόνια αφότου ο Ομπάμα έγραψε στο Twitter: “Η κλιματική αλλαγή συμβαίνει τώρα. Η άρνηση είναι επικίνδυνη”. Και σε αυτή την αντίθεση, βλέπουμε τη θεμελιώδη φόρμουλα να λειτουργεί.

Ο Ομπάμα, όπως τόσοι πολλοί πολιτικοί, πιστεύει ότι ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει στον φυσικό κόσμο, αυτός και οι ελίτ που εκπροσωπεί μπορούν να κάνουν tweet, να επηρεάσουν το Instagram ως influencer και να βγάζουν λόγους χωρίς αντίκρισμα και κανείς δεν θα νοιαστεί για αυτό.

Αυτό όμως δεν είναι απλά μια απροσεξία. Υπάρχει μια ιδεολογία εδώ πέρα- ή, πιο σωστά, μια κοινωνιοπάθεια. Η προεδρία του Ομπάμα ήταν μια οκταετής αναζήτηση για να εξασφαλιστεί η περίφημη “ρεαλιστική” ετικέτα στα πρωτοσέλιδα των συστημικών MME ανεξάρτητα από το ανθρώπινο κόστος αυτής της προσπάθειας.

Ο κύριος στόχος της κυβέρνησης Ομπάμα ήταν να αποδείξει στους εμπειρογνώμονες της Ουάσινγκτον και τις εταιρείες χορηγούς ότι το Δημοκρατικό κόμμα θα δίνει πάντα προτεραιότητα στον συμβιβασμό -ακόμη και όταν αυτό γίνεται εις βάρος της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων.

Όλα αυτά ενισχύθηκαν από τους Δημοκρατικούς που είχαν ισχυρή πλειοψηφία στο Κογκρέσο – και όμως δεν έκαναν τίποτα για να αλλάξουν τη δυναμική της κατάστασης.

Από το πρώτο έτος εξουσίας του Ομπάμα έως το έβδομο η παραγωγή πετρελαίου στις ΗΠΑ αυξήθηκε κατά σχεδόν 90%. Το ίδιο και η παραγωγή φυσικού αερίου των ΗΠΑ.

tweet

Ο ερευνητικός δημοσιογράφος δεν λέει κάτι που δεν γνωρίζαμε -αλλά το υπενθυμίζει. Τον Νοέμβριο του 2020 ο Ropert Rapier έγραψε στο Forbes για τις επιπτώσεις της νίκης του Τζο Μπάιντεν στη βιομηχανία πετρελαίου. Στο άρθρο του υπενθυμίζεται ο ρόλος των προέδρων των ΗΠΑ και η σχέση τους με τα ορυκτά καύσιμα.

Ο Τζορτζ Μπους ασχολούνταν στην βιομηχανία πετρελαίου. Ο αντιπρόεδρός του, ο Ντικ Τσέινι ήταν ο πρώην Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας διαχείρισης κοιτασμάτων πετρελαίου Halliburton. Δεν θα μπορούσατε να ζητήσετε μια πιο φιλική προς το πετρέλαιο κυβέρνηση. Ωστόσο η παραγωγή στις ΗΠΑ μειώθηκε και τα οκτώ χρόνια της διακυβέρνησης Μπους. Την χρονιά πριν ορκιστεί ο Μπους η παραγωγή πετρελαίου στις ΗΠΑ κατά μέσα όρο ήταν 5,8 εκατ. βαρέλια ημερησίως. Το 2008 η παραγωγή ήταν κατά μέσο όρο 5 εκατ. βαρέλια την ημέρα.

Ο Μπαράκ Ομπάμα ανέλαβε τα καθήκοντά του τον Ιανουάριο του 2009, έχοντας κάνει μια προεκλογική καμπάνια υποσχόμενος να υπερασπιστεί το περιβάλλον και να αποτρέψει τα χειρότερα της κλιματικής αλλαγής. Τι συνέβη πραγματικά;

Η παραγωγή πετρελαίου στις ΗΠΑ αυξανόταν κάθε χρόνο κατά τα πρώτα επτά χρόνια που ο Ομπάμα ήταν στην εξουσία. Οι ΗΠΑ είδαν την ταχύτερη ανάπτυξη της παραγωγής πετρελαίου στην ιστορία.

Από το πρώτο έτος εξουσίας του Ομπάμα έως το έβδομο η παραγωγή πετρελαίου στις ΗΠΑ αυξήθηκε κατά σχεδόν 90%. Το ίδιο και η παραγωγή φυσικού αερίου των ΗΠΑ.

Η τιμή του φυσικού αερίου, του πετρελαίου και με τη σειρά της και της βενζίνης, σημείωσαν πτώση καθώς η παραγωγή αυξήθηκε. Το 2008 η τιμή της βενζίνης ήταν κατά μέσο όρο 2,45 $ το γαλόνι. Μέχρι το 2016, είχε μειωθεί στα 1,40 $ το γαλόνι.

Στη διάρκεια της θητείας του Ομπάμα οι ΗΠΑ γνώρισαν μια εγκληματική για τον πλανήτη έκρηξη στην παραγωγή ορυκτών καυσίμων. Στη διάρκεια της θητείας του Ομπάμα το “hydraulic fracturing” (fracking), δηλαδή η υδραυλική ρωγμάτωση πετρελαίου στην οποία είχε διακρίνει πολλά περιθώρια κέρδους ο προκάτοχος του Τζορτζ Μπους, ωρίμασε, έφερε “καρπούς”.

Στη συνέχεια του άρθρου που δημοσιεύθηκε αρχικά στο The Daily Poster πριν τον The Guardian, ο Sirota μιλάει για μια ελπίδα -όχι αυτή που προσπαθεί να πουλήσει η επικοινωνιακή ομάδα του Μπάιντεν που ως Αντιπρόεδρος του Ομπάμα ξέρει πολύ καλά τι έχει υπογράψει και τι όχι.

Στην ουσία ο Μπάιντεν συνεχίζει το λυρικό δράμα του Ομπάμα μιλώντας για το κλίμα, λέγοντας ότι η περιβαλλοντική κρίση είναι το “Νο 1 ζήτημα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα” και στη συνέχεια φωτογραφίζεται οδηγώντας ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Και ακριβώς όπως ο Ομπάμα, παραβιάζει κάθε είδους προεκλογικές υποσχέσεις, κυβερνά εξυπηρετώντας το λόμπι των ορυκτών καυσίμων, αυξάνει τις γεωτρήσεις στα επίπεδα της εποχής του Τζορτζ Μπους, υποστηρίζει αναπτυξιακά έργα ορυκτών καυσίμων που είχε εγκρίνει ο Τραμπ, και βάζει τον υπουργό Ενέργειας των ΗΠΑ να δίνει υποσχέσεις για ένα λαμπρό μέλλον χτισμένο επάνω στα ορυκτά καύσιμα.

Η μόνη ελπίδα για την κλιματική πολιτική των ΗΠΑ που είτε θα βάλει ταφόπλακα στον πλανήτη είτε θα κάνει ελιγμούς ακόμη και τώρα, την απόλυτα τελευταία στιγμή πριν την κλιματική αποκάλυψη είναι οι νομοθέτες.

Μόνο η δικαστική εξουσία μπορεί να αναχαιτίσει τα οικονομικά συμφέροντα της γεροντοκρατίας που έτσι και αλλιώς δεν νοιάζεται ιδιαίτερα για το αν αυτός ο πλανήτης έχει αύριο.

Αυτοί θα είναι όλοι τους νεκροί.