Ο Ομπάμα έκανε μια λυρική εκστρατεία για το κλίμα και στη συνέχεια φρόντισε ώστε τα ορυκτά καύσιμα να οργιάσουν βιάζοντας τον πλανήτη.
Με την ευχή ο Τζο Μπάιντεν να μην ακολουθήσει το παράδειγμα του ο ερευνητικός δημοσιογράφος και λογογράφος του Μπέρνι Σάντερς David Sirota γράφει τα παρακάτω:
Εάν μετά τις ειδήσεις της Δευτέρας δεν αισθανθήκατε πόνο, είτε είστε εντελώς ζεν, είτε ζείτε κάπου απομονωμένα χωρίς πρόσβαση σε ειδήσεις είτε είστε μηδενιστής.
Η νέα έκθεση των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή προβλέπει μια πραγματική κλιματική αποκάλυψη, εκτός εάν ο πολιτισμός μας απορρίψει το φετίχ για την ανάπτυξη, τη μοιραλατρία ότι τίποτα-δεν-θα-αλλάξει-ουσιαστικά και αντ ‘αυτού συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της κρίσης.
Τα άσχημα νέα είναι ότι ήμασταν εδώ κατά τη διάρκεια της τελευταίας δημοκρατικής θητείας στο Λευκό Οίκο και αν η εποχή του Ομπάμα που κοιμόμασταν τον ύπνο του δικαίου επαναληφθεί, τελειώσαμε. Είναι τόσο απλό.
Τα καλά νέα είναι έχουμε ακόμα χρόνο για να αποφύγουμε τα χειρότερα της κλιματικής βόμβας και τουλάχιστον ένα μέρος της πολιτικής δυναμικής μπορεί τελικά να αλλάξει.
Αν όμως επιτρέψουμε στα συστημικά ΜΜΕ και την πολιτική τάξη να σβήσουν τη μνήμη μας για το πώς φτάσαμε εδώ, τότε η ιστορία πιθανότατα θα επαναληφθεί και όλοι θα καούμε.
Τα κακά νέα: ήμασταν εδώ από πριν
Στον πυρήνα της, η κλιματική κρίση είναι προϊόν δικομματικής διαφθοράς και απληστίας. Πολιτικοί που χρηματοδοτήθηκαν από συμφέροντα πετρελαίου και φυσικού αερίου αγνόησαν τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων και χρηματοδότησαν μια οικονομία ορυκτών καυσίμων γνωρίζοντας καλά ότι θα καταστρέψει το οικοσύστημα που υποστηρίζει όλη τη ζωή στον πλανήτη.
Οι Ρεπουμπλικάνοι ήταν πιο ειλικρινείς για τη διαφθορά τους, αρνούμενοι με πίστη τα επιστημονικά δεδομένα και αναβίωσαν τη δική τους συνωμοσιολογική εκδοχή της πραγματικότητας που καθησύχασε τους ψηφοφόρους ότι τίποτα δεν πρέπει να αλλάξει και όλα θα πάνε καλά. Οι Δημοκρατικοί αποφάσισαν μια διαφορετική, αλλά παρόμοια ολέθρια, μορφή κλιματικής άρνησης: αναγνώρισαν την επιστήμη, έβγαλαν προοδευτικά, υποστηρικτικά δελτία τύπου για το περιβάλλον και στη συνέχεια συνέχισαν να υποστηρίζουν την ανάπτυξη ορυκτών καυσίμων.
Αυτή η στρατηγική ικανοποίησε την κορυφαία προτεραιότητα των φιλελεύθερων: απολαμβάνοντας ευλογημένες ομιλίες από πολιτικούς της Ivy League που κάνουν τους εύπορους φιλελεύθερους να νιώθουν έξυπνοι και ανώτεροι, ανεξάρτητα από το αν η ρητορική στη συνέχεια προδίδεται και απορρίπτεται από την πραγματική νομοθετική διαδικασία.
Η κυνική φόρμουλα βρήκε ιδανική βιτρίνα στην προεδρία του Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος έκανε μια ποιητική εκστρατεία υπέρ του κλίματος και στη συνέχεια κυβέρνησε εξυπηρετώντας την πρόζα των ορυκτών καυσίμων.
Όταν ο Ομπάμα κέρδισε τις εκλογές του 2008, οι φιλελεύθεροι τον επαίνεσαν όταν δήλωσε: “Τώρα είναι η ώρα να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πρόκληση μια για πάντα. Η καθυστέρηση δεν είναι πλέον επιλογή. Η άρνηση δεν είναι πλέον αποδεκτή απάντηση”.
Δόθηκε ελάχιστη σημασία στην ταυτόχρονη δέσμευση των Ομπάμα-Μπάιντεν να “προωθήσουν την υπεύθυνη εγχώρια παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου”, “να δώσουν προτεραιότητα στην κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου της Αλάσκα” και να εξάγουν “έως και 85 δισ. βαρέλια πετρελαίου”.
Και έτσι τέσσερα χρόνια μετά από εκείνη την εκστρατεία, ο Ομπάμα εκφώνησε μια ομιλία στο Cushing της Οκλαχόμα, η οποία συνοψίζει τέλεια την πραγματική του κληρονομιά-και την οποία οι μελλοντικοί ιστορικοί (αν επιζήσουν της κλιματικής αποκάλυψης) θα αναγνωρίζουν ως μία από τις πιο καίριες στιγμές στον κατακλυσμό:
“Υπό τη διοίκησή μου, η Αμερική παράγει περισσότερο πετρέλαιο σήμερα από οποιαδήποτε άλλη φορά τα τελευταία οκτώ χρόνια” είπε ο Μπαράκ Ομπάμα.
“Τα τελευταία τρία χρόνια, έδωσα εντολές για εξερεύνηση φυσικού αερίου και πετρελαίου σε 23 διαφορετικές πολιτείες. Έχουμε τετραπλασιάσει τον αριθμό των λειτουργικών εγκαταστάσεων με ρυθμούς ρεκόρ. Προσθέσαμε νέους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου, αρκετούς για να περικυκλώσουμε τη Γη και στη συνέχεια μερικούς ακόμη πλανήτες. Γι ‘αυτό, αυτή τη στιγμή- κάνουμε γεωτρήσεις παντού”.
Μπορείτε να προσπαθήσετε να είστε υποστηρηκτικοί απέναντι στον Ομπάμα για πράγματα όπως η Συμφωνία για το Κλίμα στο Παρίσι ή την ηλεκτροκίνητη αυτοκίνηση, αλλά η συμπεριφορά του απεικονίζει ουσιαστικά μια κλιματική άρνηση, ακριβώς όπως ξεστόμισε το 2018, έναν μήνα αφότου σήμανε (ξανά) συναγερμός από τους επιστήμονες της IPCC για το κλίμα.
Εν μέσω της επιδείνωσης της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, ο Ομπάμα απευθύνθηκε σε ακροατήριο του Τέξας λέγοντας ότι “ξαφνικά η Αμερική μοιάζει να είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου. Αυτό το έκανα εγώ… μην με ευχαριστήσετε, παρακαλώ”
Τα συγχαρητήρια ήρθαν δύο χρόνια αφότου ο Ομπάμα έγραψε στο Twitter: “Η κλιματική αλλαγή συμβαίνει τώρα. Η άρνηση είναι επικίνδυνη”. Και σε αυτή την αντίθεση, βλέπουμε τη θεμελιώδη φόρμουλα να λειτουργεί.
Ο Ομπάμα, όπως τόσοι πολλοί πολιτικοί, πιστεύει ότι ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει στον φυσικό κόσμο, αυτός και οι ελίτ που εκπροσωπεί μπορούν να κάνουν tweet, να επηρεάσουν το Instagram ως influencer και να βγάζουν λόγους χωρίς αντίκρισμα και κανείς δεν θα νοιαστεί για αυτό.
Αυτό όμως δεν είναι απλά μια απροσεξία. Υπάρχει μια ιδεολογία εδώ πέρα- ή, πιο σωστά, μια κοινωνιοπάθεια. Η προεδρία του Ομπάμα ήταν μια οκταετής αναζήτηση για να εξασφαλιστεί η περίφημη “ρεαλιστική” ετικέτα στα πρωτοσέλιδα των συστημικών MME ανεξάρτητα από το ανθρώπινο κόστος αυτής της προσπάθειας.
Ο κύριος στόχος της κυβέρνησης Ομπάμα ήταν να αποδείξει στους εμπειρογνώμονες της Ουάσινγκτον και τις εταιρείες χορηγούς ότι το Δημοκρατικό κόμμα θα δίνει πάντα προτεραιότητα στον συμβιβασμό -ακόμη και όταν αυτό γίνεται εις βάρος της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων.
Όλα αυτά ενισχύθηκαν από τους Δημοκρατικούς που είχαν ισχυρή πλειοψηφία στο Κογκρέσο – και όμως δεν έκαναν τίποτα για να αλλάξουν τη δυναμική της κατάστασης.