Το διαδικτυακό φεστιβάλ ταινιών ντοκιμαντέρ του BBC LongShots επιστρέφει για δεύτερη χρονιά προτείνοντας ταινίες που κάνουν τις καρδιές μας να ανθίζουν. Πάτα play για streaming και ενσυναίσθηση!
Μετά την επιτυχία της πρώτης του διοργάνωσης το διαδικτυακό φεστιβάλ ταινιών ντοκιμαντέρ του BBC LongShots επιστρέφει με νέο σύνθημα και νέα μορφή.
Το φετινό θέμα φέρει τίτλο “Age of Bloom” (Η εποχή της άνθισης) προτείνοντας ταινίες “που κάνουν την καρδιά μας να πηδάει, ταινίες που αιφνιδιάζουν και πυροδοτούν νέες ιδέες.”
Για τη φετινή διοργάνωση το BBC συνεργάστηκε με 13 διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου που επιλέγουν 110 ταινίες από τους πιο πολλά υποσχόμενους κινηματογραφιστές ανά τον κόσμο.
Παρακάτω ακολουθούν οι 13 ταινίες που έχουν επιλεγεί ως φιναλίστ για το φετινό φεστιβάλ LongShots.
Aπό αυτές τις ταινίες μία θα αναδειχθεί νικητής ενώ οι αναγνώστες του BBC μπορούν να ψηφίσουν για το βραβείο κοινού από 18-31 Αυγούστου 2021.
Όλες οι ταινίες είναι διαθέσιμες για άμεση θέαση (με αγγλικούς υπότιτλους) στον ιστότοπο LongShots στο BBC Reel.
Transnistra από την Anna Eborn
Η Transnistra καλεί τον θεατή να ζήσει ένα χρόνο με μια παρέα νέων στην αποσχισμένη δημοκρατία της Transnistra, που βρίσκεται μεταξύ Ουκρανίας και Μολδαβίας. Γυρισμένη με μια φορητή κάμερα 16mm, η ζεστή ατμόσφαιρα δημιουργεί μια νοσταλγία που αποθέωσε η γενιά του Instagram.
Στην ταινία πρωταγωνιστεί η 16χρονη Τάνια και τα αγόρια, οι φίλοι της στα σπίτια τους, τα ποτάμι που κολυμπάνε και τα εγκαταλελειμμένα κτίρια που έχουν γίνει το καταφύγιό τους. Η ταινία εξερευνά τη φιλία, την ανασφάλεια, το θράσος, την οικειότητα, την ευθραυστότητα και την ενηλικίωση μέσα από την αφήγηση που μοιάζει με όνειρα, καταπνίγοντας συναισθηματικά τον θεατή καθώς οι έφηβοι ξεκινούν το αιώνιο ανθρώπινο ταξίδι για να κατανοήσουν τον εαυτό τους και τον κόσμο γύρω τους.
Την ταινία την πρότεινε ο Eric Hynes, First Look Film Festival, MoMI New York.
Maricarmen του Sergio Morkin
Η Maricarmen ζει τη ζωή της με επιμονή, φωτιά και μια σπάνια όρεξη να αμφισβητήσει τα όρια και τις επιλογές της ως τυφλή. Στην ταινία ακολουθούμε τη Maricarmen καθώς τρέχει σε μαραθώνιο, εμφανίζεται σε ορχήστρα δωματίου και ροκ συγκρότημα, διδάσκει μουσική και ερωτεύεται – ενώ μπλέκει σε καυγάδες αλλά και αστείες διαμάχες με όσους βρέθηκαν στο δρόμο της.
Η ταινία αναζητάει και βρίσκει την πηγή της αντοχής και της αποφασιστικότητάς της στη μητέρα της που κάνει ό,τι μπορεί για να επιδιορθώσει την περίπλοκη σχέση τους. Η ταινία χρησιμοποιεί έξυπνα το φως, το σκοτάδι και τον ήχο για να φέρει τον θεατή στον κόσμο της Maricarmen.
Την ταινία πρότεινε ο Carlos Gutiérrez, Cinema Tropical.
The Kiosk (Το Περίπτερο) από την Alexandra Pianelli
Γυρισμένο εξ’ ολοκλήρου με κάμερα τοποθετημένη στο κεφάλι η ταινία μας “εγκαθιστά” μέσα σε ένα ταπεινό περίπτερο εφημερίδων στο Παρίσι που ανήκει στη μητέρα της Pianelli.
H ταινία μας κάνει κοινωνούς της καθημερινότητας της όσο εκείνη ανταλλάσσει σοφίες ή ανοησίες με τους τακτικούς πελάτες που σταματούν για να συνομιλήσουν και να αγοράσουν το χαρτί της ημέρας.
Καθώς ο αριθμός των αναγνωστών που συνεχίζουν να υποστηρίζουν τα έντυπα μειώνονται κάτω από το digital τσουνάμι της ενημέρωσης η μητέρα της Pianneli θεωρεί τη συνταξιοδότηση της αναπόφευκτη αλλά αυτή η αλλαγή αντιμετωπίζεται με αμείλικτη κομψότητα, δημιουργικότητα και μια σαφώς παριζιάνικη αίσθηση.
Προτάθηκε από τη Joana de Sousa, Doclisboa International Film Festival.
The Swing (Η Κούνια) του Cyril Aris
Το Swing αναφέρει λεπτομερώς το καταστροφικό αποτέλεσμα μιας από τις πιο δύσκολες αποφάσεις που μπορεί να πάρει μια οικογένεια: να αποκρύψει τα νέα για το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου από κάποιον που δεν αντέχει να το γνωρίζει.
Ο Antoine Aris, 90 ετών, είναι κλινήρης με μια καρδιά που δουλεύει στο ένα τέταρτο των δυνατοτήτων της όταν η ενήλικη κόρη του πεθαίνει ξαφνικά στη μακρινή Αργεντινή. Η σύζυγος του, η Viviane φοβάται ότι αν του πει το νέο, ο επόμενος θάνατος θα είναι θέμα ημερών.
Κατά τη διάρκεια της ταινίας, βλέπουμε τη Viviane να κουβαλάει βουβά τον πόνο της απώλειας της κόρης της στα κρυφά, να θρηνεί σιωπηλά, ενώ δημιουργεί ένα ψέμα για να κρατήσει τον άντρα της στο σκοτάδι. Γυρισμένο στο σπίτι του σκηνοθέτη Cyril Aris στη Βηρυτό – ο εγγονός του Antoine και της Viviane – το The Swing διερευνά το βάρος μιας τέτοιας απόφασης, το πένθος μιας οικογένειας και τη λύτρωση της αγάπης που νικάει τη σκληρότητα της αλήθειας.
Προτάθηκε από τον Intishal al Timimi, El Gouna Film Festival.
Moti Bagh από τον Nirmal Chander
Περισσότερα από 7.000 εγκαταλελειμμένα χωριά περιβάλλουν το αγρόκτημα Moti Bagh στα Ιμαλάια, βόρεια της Ινδίας, απομεινάρια χιλιάδων αγροτών που έχουν μεταναστεύσει μαζικά για να βρουν δουλειά αλλού. Ο Vidyadutt Sharma, ο επιστάτης του Moti Bagh και ένας ποιητής από μόνος του, είναι το επίκεντρο της ταινίας που προσπαθεί να αποτυπώσει τη χαρούμενη μοναξιά σε ένα από τα πολλά αγροκτήματα του Uttarakhand.
Ο Sharma ζει λυρικά καθώς εργάζεται αντιμέτωπος με μουσώνες, παγετό και αφόρητη ζέστη, σε μια προσπάθεια να καλλιεργήσει ένα τεράστιο ραπανάκι και να καταρρίψει το ρεκόρ σε βάρος του προηγούμενου έτους. Τα συναρπαστικά πλάνα της βουκολικής περιοχής και η απεικόνιση της αποφασιστικότητας του Sharma να ζήσει μια ζωή όσο πιο απλά μπορεί, βοηθά τον θεατή να κατανοήσει εν μέρει γιατί, παρά τις δυσκολίες της αγροτικής ζωής της περιοχής, μερικοί αποφάσισαν να μείνουν πίσω.
Υποψήφιο από τη Bina Paul, International Film Festival of Kerala.
The Letter (Το Γράμμα) από τη Maia Lekow και τον Christopher King
Όταν η Μάργκαρετ Καμάνγκο, σχεδόν 95 χρονών, κατηγορείται ότι ασκούσε μαγεία από κάποιον στο σπίτι της, μια Κενυάτικη οικογένεια εγκλωβίζεται σε μια κρίση φόβου, κατηγορίας και κρίσης. Η Καμάνγκο είναι μία από τους πολλούς ηλικιωμένους Κενυάτες που βρίσκονται υπό διωγμό ή δολοφονούνται κάτω από τέτοιες υποψίες.
Η δραματική οικογενειακή σύγκρουση βλέπει τα μέλη της να χωρίζονται για να υποστηρίξουν την Καμάνγκο, η οποία υπερηφανεύεται για τη θέση της σε όλη την ταινία, ενώ πολλοί από τους άνδρες θέλουν την καταδίκη της. Τα κίνητρα πίσω από τη βιτριολική συνθήκη ζωής αποδεικνύονται ότι βασίζονται σε πολλά περισσότερα από τη δεισιδαιμονία.
Προτεινόμενη από την Mandisa Zitha, Encounters South Africa.
Soldier (Στρατιώτης) του Manuel Abramovich
Ο Στρατιώτης ακολουθεί τον 19χρονο Χουάν Χοσέ Γκονζάλες καθώς μπαίνει στο στρατό, και γίνεται ένας από τους ντράμερ του. Ο στρατός της Αργεντινής, που κουβαλάει μια ιστορία του γεμάτη πολιτική διαφθορά και δικτατορίες, λειτουργεί σήμερα σε μια χώρα χωρίς πολέμους. Ωστόσο, η εκπαίδευση είναι άγρια, σκληρή για τους νεοσύλλεκτους.
Ο σκηνοθέτης προσφέρει μια ακατέργαστη, ειλικρινή ματιά στους πρώτους μήνες της ζωής του Γκονζάλες στο στρατό παρακολουθώντας τον να δοκιμάζει τα όρια του όσο του διδάσκουν πώς να παίζει με τον πρέποντα τρόπο το ταπεινό του όργανο. Καθώς οι αξιωματικοί προσπαθούν να καταπνίξουν την προσωπικότητα του νέου μέσα στο άκαμπτο στρατιωτικό περιβάλλον, ο Γκονζάλες πρέπει να βρει το όριο μεταξύ του ποιος είναι πραγματικά και τον ανώνυμο στρατιώτη που προορίζεται να γίνει.
Προτεινόμενη από τη Cecilia Barrionuevo, Mar del Plata International Film Festival
Κosher Beach (Παραλία Kosher) από την Karin Kainer
Στο πολυσύχναστο Τελ Αβίβ, μια δημοφιλής παραλία είναι ανοιχτή αποκλειστικά σε υπερορθόδοξους άνδρες ή γυναίκες -ανάλογα με την ημέρα- απαγορεύοντας στα μέλη των αντίθετων φύλων να βρίσκονται. Στην ταινία δίνεται πρόσβαση στην παραλία Kosher επιτρέποντας στον θεατή να παρακάμψει τους κανόνες και να ζήσει μια μέρα στη γυναικεία παραλία.
Έξω από τα όρια των σπιτιών τους, οι γυναίκες βρίσκουν προσωρινά την ελευθερία μεταξύ των ομοίων τους, και η ταινία προσφέρει μια αντίθετη όψη του νομίσματος που θέλει τις ζωές τους οριοθετημένες από τις εντελώς άκαμπτες παραδόσεις της καθημερινής ζωής στην υπέρορθόδοξη κουλτούρα. Στην ταινία οι λουόμενοι παραμερίζουν τα περισσότερα από τα πράγματα που τους χωρίζουν αναζητώντας τη συντροφικότητα και την αίσθηση της κοινότητας -έστω και για μια βουτιά στη θάλασσα.
Η ταινία προτάθηκε από την Karin Rywkind Segal, Docaviv International Documentary Film Festival.
Τhe Viewing Booth (Aίθουσα Προβολής) του Ra’anan Alexandrowicz
Ο σκηνοθέτης Ra’anan Alexandrowicz δημιουργεί ένα συναρπαστικό και ουσιαστικό κοινωνικό πείραμα καταγράφοντας τις αντιδράσεις πολλών ανθρώπων καθώς τους προβάλει ενοχλητικά βίντεο που απαθανατίζουν τη σκληρότητα της παλαιστινιακής ζωής κάτω από την ισραηλινή κυριαρχία.
Η ταινία επικεντρώνεται στη Μάια, μια νεαρή Αμερικανοεβραία, η οποία αναγκάζεται να αντιμετωπίσει τα στερεότυπα και όσα πίστευε καθώς εκτίθεται σε σκληρές εικόνες από την κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Ο θεατής βιώνει το ίδιο δίλημμα με την ίδια: είναι δυνατόν να αλλάξει γνώμη κάποιου στην ψηφιακή εποχή;
Η ταινία προτάθηκε από τον Veton Nurkollari, Dokufest International Documentary and Short Film Festival.
The School of Housewives (Η Σχολή των Νοικοκυρών) από τη Stefanía Thors
Η ταινία παρακολουθεί τις ζωές των νέων μαθητών στη Σχολή Νοικοκυρών του Ρέικιαβικ που εδώ και 80 χρόνια διδάσκει τις δεξιότητες που απαιτούνται για τη φροντίδα ενός σπιτιού: καθαρισμός, μαγείρεμα, απόρριψη απορριμμάτων τροφίμων, επιδιόρθωση ρούχων κα.
Κατά τη διάρκεια ενός εξαμήνου, οι μαθήτριες μαθαίνουν η μία από την άλλη και δημιουργούν δεσμούς που για πολλές θα είναι σχέσεις ζωής όπως έγινε με τους προγόνους τους.
Και παρόλο που η εικόνα και οι ευθύνες μιας “νοικοκυράς” έχει αλλάξει δραστικά και προς το καλύτερο με τα χρόνια, το σχολείο συνεχίζει να εκπαιδεύει τους μαθητές του πετώντας τους παρωχημένους ρόλους φύλου που σχετίζονται με τον όρο.
Προτάθηκε από τον Hrönn Marinósdóttir, Reykjavik International Film Festival
The Kings (Οι Βασιλιάδες) από τους Bettina Perut και Iván Osnovikoff
Στην ταινία πρωταγωνιστούν δύο σκυλιά φύλακες που προσέχουν το παλαιότερο skate park στο Σαντιάγο της Χιλής, ένα μέρος όπου συχνάζουν παιδιά και έφηβοι ως καταφύγιο από την πολυάσχολη, συχνά ταραγμένη ζωή τους.
Οι σκηνοθέτες Bettina Perut και Iván Osnovikoff χρησιμοποιούν τα σκυλιά ως φακό μέσα από τον οποίο αποκαλύπτουν τα προβλήματα των σκέιτερ στο σπίτι, τα οποία μοιράζονται ειλικρινά μεταξύ τους ανάμεσα σε κόλπα, αποφεύγοντας τα απευθείας πλάνα στα πρόσωπα των παιδιών που εξιστορούν τις ιστορίες τους.
Η ταινία προτάθηκε από την Inti Cordera, DocsMX International Documentary Film Festival of Mexico City
Dream in Silence (Όνειρο στη Σιωπή) από τους Xin Huang και Ye Bao
Πίσω στη χώρα του, την Ταϊβάν, ο Fang Sir ήταν κάποτε ένας πολλά υποσχόμενος κινηματογραφιστής με διακρίσεις που μπορεί να του χάριζαν μια επιτυχημένη καριέρα. Σήμερα, 30 χρόνια πλέον μετανάστης στη Νέα Υόρκη ο 70χρονος Fang Sir κυνηγάει την καλλιτεχνική εκπλήρωση του παρελθόντος ζώντας στα προάστια της Νέας Υόρκης γεμάτα μετανάστες από την Κίνα και την Ταϊβάν. Ζώντας μια δεύτερη νιότη το Dream in Silence καταγράφει την αλλαγή του Fang Sir από κάποιον που τον τρώει η μοναξιά και η λύπη σε έναν άνθρωπο που αναλαμβάνει δράση καθώς αποφασίζει να ξανακάνει τη βραβευμένη ταινία του με τη βοήθεια ενός νέου κινηματογραφικού συνεργείου, συχνά με κωμικά αποτελέσματα.
Ένας σύνθετος και αντιφατικός χαρακτήρας, ο πρωταγωνιστής ανακαλύπτει ξανά τη φωνή του καθώς η αναζήτηση για να εκπληρώσει το όνειρό του στο τέλος της ζωής του φτάνει.
Η ταινία προτάθηκε από τους Sierra Chen και Belle Chung, Guangzhou International Documentary Film Festival
Baronesa της Juliana Antunes
Χρησιμοποιώντας σχεδόν αποκλειστικά γυναικείο συνεργείο, η σκηνοθέτις Juliana Antunes αποκτά απεριόριστη πρόσβαση στις ιδιωτικές συνομιλίες που λαμβάνουν χώρα μεταξύ μιας ομάδας γυναικών που ζουν στη φαβέλα κοντά στο Μπέλο Οριζόντε της Βραζιλίας.
Οι δύο βασικές πρωταγωνίστριες της Baronesa -η Andreia, αισθητικός και η Leid, νοικοκυρά- συναντιούνται κατά τη διάρκεια της ημέρας για να προσφέρουν συντροφικότητα και συμβουλές για να ζεις πιο εύκολα ως γυναίκα, σύζυγος και μέλος μιας κοινότητας όπου η ανασφάλεια και η βία είναι μια συνεχής απειλή.
Αυτή η εξερεύνηση της γυναικείας ταυτότητας στις φαβέλες πραγματοποιείται μέσα από τις μικρές κουβέντες και τις οικείες στιγμές των πρωταγωνιστριών.
Προτάθηκε από τον Sung Moon, Jeonju International Film Festival