Γιώτα Νέγκα: “Δεν θα εξαφανίσουμε τα live! Τα live είναι η ζωή, το λέει και η λέξη!”
Newsroom Radcast
Μία ολοζώντανη κουβέντα με τoν Αντώνη Μποσκοΐτη και τη δωρική λαϊκή ερμηνεύτρια Γιώτα Νέγκα που διαπερνάει ολόκληρη την πορεία της, από το ξεκίνημα της μέχρι τον τελευταίο δίσκο της με τον Νίκο Μωραΐτη και τον Νίκο Μερτζάνο στο πρώτο επεισόδιο του podcast της RADCAST, BOSKO TALKS.
Στη συνάντηση τους η Νέγκα μιλάει με ειλικρίνεια -για όλα.
Αυτά είναι κάποια αποσπάσματα από το podcast που μπορείτε να ακούσετε εδώ.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ναι, να δούμε το μεγάλο πλάνο, ναι, η κατάσταση είναι κρίσιμη, αλλά εγώ μπορώ να σου πω ότι απ’ την πρώτη μέρα της καραντίνας ένιωσα ότι κάτι αλλάζει ριζικά, ότι γυρίζουμε μία σελίδα. Λευκή μεν, αλλά τη γυρίζουμε.
Θυμάμαι να με ρωτάνε οι γονείς μου τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω και τους έλεγα διάφορα τρελά, χαζά πράγματα, θεωρώντας ότι εγώ θα τραγουδάω έτσι κι αλλιώς και θα δούμε στην πορεία τι άλλο θα κάνω.
Θα πω για μένα ότι είμαι μία τραγουδίστρια και δεν θέλω κάγκελα, αν μιλάμε για περιορισμό. Το ότι φέρω και αγαπώ το λαϊκό κώδικα σημαίνει ότι θέλω και να τον εξελίξω, αλλά να πω ξαφνικά ότι είμαι ροκ ή τζαζ, επειδή είμαι και παιδί της ροκ, δεν έχει κανένα νόημα πιστεύω.
Αυτά που αισθανόμαστε όλοι και που εγώ μπορώ να εκφράσω, αυτά που μας ενώνουν και που αρχίζει η ροή. Είμαστε άνθρωποι ίδιοι με τις ίδιες ανάγκες: Δεν έχει σημασία αν εσύ δεν τραγουδάς και κάνεις συνεντεύξεις ή το αντίστροφο, αν εγώ δεν κάνω συνεντεύξεις και τραγουδώ. Η ανάγκη και τα συναισθήματα είναι ίδια για τους ανθρώπους, οπότε ενωνόμαστε.
Κάποια στιγμή ηχογραφήσαμε live σ’ ένα μαγαζί και κατά 80% έλεγα το ρεπερτόριο της Χαρούλας. Όταν τ’ άκουσα, αποφάσισα να αφαιρέσω όλα τα τραγούδια της από το πρόγραμμα μου. Την άκουγα τόσο πολύ μέσα μου, που εγώ δεν «ήμουν» κάπου. Την αποχωρίστηκα για κάποιο διάστημα, προσπαθώντας να ισορροπήσω. Ένιωθα ότι έπεσα στην παγίδα της μίμησης.
Αν τα πράγματα γυρίσουν αποκλειστικά στην ψηφιακή επικοινωνία, δεν θέλω να φανταστώ καν πως θα’ναι ο κόσμος μας. Δέχομαι την οθόνη γι’ αυτή τη συγκυρία, αλλά δεν τη θέλω μόνιμη. Θα νιώθω σαν να μου πήραν ένα ποσοστό της ανθρώπινης ύπαρξης μου, είτε σαν ακροάτρια, είτε σαν τραγουδίστρια. Θα αγωνιστώ για να μη γίνει μόνιμη αυτή η συγκυρία. Δεν θα εξαφανίσουμε τα live! Τα live είναι η ζωή, το λέει κι η λέξη!