Ο διεθνής Τύπος της 1ης Ιουνίου: Καταδίκη για περιβαλλοντική καταστροφή στην Ιταλία – Επανεκδίδεται ο Αγών μου στη Γαλλία
Ο γύρος του κόσμου μέσα από τα πρωτοσέλιδα του ευρωπαϊκού και του αμερικανικού Τύπου σε επιμέλεια Παναγιώτη Τουρκοχωρίτη.
Στην Ιταλία, δικαστήριο αποφάσισε την καταδίκη των υπεύθυνων για την καταστροφή που προκάλεσε εργοστάσιο στα νότια της χώρας. Η La Repubblica γράφει σχετικά: «ILVA, περιβαλλοντική καταστροφή». Ολοκληρώθηκε η διαδικασία σε πρώτο βαθμό, με 26 να καταδικάζονται. Ανάμεσά τους και οι αδελφοί Φάμπιο και Νίκολα Ρίβα, ιδιοκτήτες του εργοστασίου χάλυβα, που έλαβαν 22 και 20 χρόνια κάθειρξη ο καθένας. Οι εγκαταστάσεις του εργοστασίου, που θεωρείται υπεύθυνο για τα υψηλά ποσοστά καρκίνου στον Τάραντα της περιφέρειας Πούλια στη νότια Ιταλία, έχουν κατασχεθεί. Και η Corriere de la Sera για το ίδιο θέμα, γράφει: «Οι πρώην ιδιοκτήτες της ILVA λαμβάνουν την μέγιστη ποινή». Η υπεράσπιση των ιδιοκτητών λέει ότι δεν υπήρχε δόλος, ενώ οι οικογένειες των θυμάτων λένε ότι αυτή είναι μόνο η αρχή.
Στο πρωτοσέλιδο της La Stampa διαβάζουμε: «Ο Λαντίνι προειδοποιεί τον Ντράγκι: άκουσε ή η κοινωνία θα σπάσει». Παρέμβαση του επικεφαλής της εργατικής συνομοσπονδίας Cgil, Μαουρίτσιο Λαντίνι, προς τον ιταλό πρωθυπουργό. Τέλος, η Il Messaggero γράφει: «Κοινό χρέος για την ανάκαμψη». Ο διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας, Ινιάτσιο Βίσκο, ισχυρίζεται ότι με αυτόν τον τρόπο θα «μπορέσουμε να κάνουμε την Ευρώπη να μεγεθυνθεί».
Στη Γαλλία, η Libération γράφει: «Επανέκδοση του ‘Αγών μου’: οι λέξεις για το χειρότερο». Η νέα έκδοση του βιβλίου του Χίτλερ από τις εκδόσεις Fayard συνοδεύεται από νέες αναλύσεις και σημειώσεις, υπό το γενικό τίτλο «ιστορικοποίηση του κακού». Μια σημαντική, ογκώδης, μελέτη που είναι αποτέλεσμα επιστημονικής εργασίας, κι έχει ως σκοπό να αφοπλίσει το μανιφέστο του ναζισμού. Στη Le Monde διαβάζουμε: «Μάλι: το πραξικόπημα που άλλαξε την κατάσταση για την Γαλλία». Οι αρχές στη Γαλλία φοβούνται ότι ο νέος πρόεδρος, συνταγματάρχης Ασιμί Γκοϊτά, δεν έχει νομιμοποίηση και θα είναι ανοιχτός στο ριζοσπαστικό Ισλάμ. Αν τα πράγματα πάρουν τέτοια τροπή, ο Μακρόν θα αποσύρει τα γαλλικά στρατεύματα από την περιοχή. Η Le Figaro κυκλοφορεί με τίτλο: «Εμανουέλ Μακρόν, το στοίχημα μιας μόνιμης καμπάνιας». Ο γάλλος πρόεδρος, που έχει γεμίσει με την παρουσία του τα ΜΜΕ, ξεκινά αυτή την εβδομάδα τον γύρο της χώρας για να πιάσει τον παλμό της, λιγότερο από έναν χρόνο από τις προεδρικές εκλογές του 2022. Τέλος, η Humanité αναρωτιέται: «Πανδημικοί αγώνες;». Σε 52 ημέρες είναι η τελετή έναρξης των αγώνων, ενώ το 70% των ιαπώνων αντιτίθεται στους Ολυμπιακούς.
Στη Βρετανία, οι ανησυχίες ότι το άνοιγμα της οικονομίας είναι πολύ πρόωρο παραμένουν. Ο Guardian γράφει σχετικά: «Οι επιστήμονες ζητούν επανεξέταση της λήξης του lockdown στις 21 Ιουνίου». Οι ειδικοί προτείνουν να δοθεί βάρος στις δεύτερες δόσεις του εμβολίου καθώς τα κρούσματα της νέας μετάλλαξης αυξάνονται. Η Daily Telegraph έχει τίτλο: «Δώστε στον Τρίτο κόσμο περισσότερα εμβόλια για να αναχαιτιστούν οι μεταλλάξεις». Οι επικεφαλής του ΠΟΥ, του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας τράπεζας και του ΠΟΕ παροτρύνουν τους ηγέτες του G7 να κλείσουν το «εμβολιαστικό κενό» μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών, έτσι ώστε να μην ανακάμψει ο ιός. Στους Times διαβάζουμε: «Μεγαλύτερες σχολικές μέρες στην προσπάθεια να καλύψουν την ύλη τα παιδιά». Ένα έγγραφο της κυβέρνησης που διέρρευσε στον Τύπο κάνει λόγο για σχέδιο ύψους 15 δις λιρών για επιμήκυνση του ημερήσιου σχολικού προγράμματος κατά μισή ώρα από την επόμενη σχολική σεζόν. Τα παιδιά θα λάβουν 100 επιπλέον ώρες το χρόνο, με κάθε εβδομάδα να έχει τουλάχιστον 35 διδακτικές ώρες. Τέλος, ο Independent: «Αύξηση των Ευρωπαίων που αναζητούν βοήθεια για να παραμείνουν στη Βρετανία». Κατά χιλιάδες πηγαίνουν οι ευρωπαίοι πολίτες που βρίσκονται στη χώρα σε δικηγόρους και οργανώσεις καθώς οι προθεσμίες για εγκατάσταση πλησιάζουν.
Στη Γερμανία, ευχάριστα νέα για τους συνταξιούχους, όχι τόσο για την κυβέρνηση. Η Süddeutsche Zeitung γράφει: «Λιγότεροι φόροι για συνταξιούχους στο μέλλον». Το ομοσπονδιακό δημοσιονομικό δικαστήριο αποφάσισε ότι η κυβέρνηση πρέπει να επαναρρυθμίσει τη βάση υπολογισμού της φορολογίας τους. Αυτό θα κοστίσει ακριβά στο κράτος. Και η Die Welt για το ίδιο θέμα: «Σύμφωνα με την απόφαση, οι συνταξιούχοι μπορούν να ελπίζουν για χαμηλότερους φόρους». Το δικαστήριο διέταξε την αναθεώρηση της παρούσας ρύθμισης για την αποφυγή της διπλής φορολόγησης. Το υπουργείο Οικονομικών υποσχέθηκε να κάνει τις αλλαγές, όχι όμως πριν τις εκλογές. Τέλος, στην Frankfurter Allgemeine Zeitung διαβάζουμε: «Ο Ζελένσκυ θέλει πλοία, τυφέκια και οχήματα από το Βερολίνο». Ο ουκρανός πρόεδρος, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα, δηλώνει ότι η Γερμανία θα μπορούσε να βοηθήσει στρατιωτικά τη χώρα του.
Στην Ισπανία, η El País γράφει: «Το Μαρόκο δυναμιτίζει την κρίση με το να εξισώνει την Καταλωνία με την Σαχάρα». Ο Σάντσεθ θεωρεί απαράδεκτη την επίθεση στα σύνορα για πολιτικές διαφορές. Και η El Mundo: «Ο Σάντσεθ αρνείται να συζητήσει τις χάρες με το κόμμα και τα σημαίνοντα στελέχη». Το πρωθυπουργικό γραφείο επιβεβαιώνει ότι το θέμα έχει πάρει την έγκριση του υπουργικού συμβουλίου.
Στις ΗΠΑ, η Washington Post γράφει: «Φάρμακο για το Αλτσχάιμερ προκαλεί σύγκρουση σχετικά με την έγκρισή του από τον FDA». Τα μέλη της επιτροπής του Οργανισμού Έγκρισης Φαρμάκων συγκρούονται με παθιασμένους υποστηρικτές του πειραματικού φαρμάκου για την έγκρισή του, μετά από κλινικές δοκιμές με μικτά αποτελέσματα. Οι Financial Times έχουν σήμερα τίτλο: «Η Κίνα αναζητεί ένα baby boom». Το Πεκίνο χαλαρώνει την πολιτική του ενός παιδιού μετά την πτώση του ρυθμού των γεννήσεων που παρατηρήθηκε, επιτρέποντας στα ζευγάρια να κάνουν μέχρι τρία παιδιά. Στους New York Times διαβάζουμε: «Μια νέα σύγκρουση για τον περιορισμό των εκλογικών δικαιωμάτων αναδύεται στο Τέξας». Οι Ρεπουμπλικάνοι θέλουν να περάσουν ρύθμιση που να περιορίζει αισθητά τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούν οι ψηφοφόροι να ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα. Οι δημοκρατικοί αποχώρησαν την Δευτέρα από την αίθουσα, ωστόσο η διάταξη μπορεί να ψηφιστεί σε ειδική συνεδρίαση. Και τέλος, η Wall Street Journal: «Οι πόλεις και οι πολιτείες μάχονται για την απαγόρευση του φυσικού αερίου στα σπίτια». Μεγάλες πόλεις όπως το Σαν Φρανσίσκο, το Σιάτλ και το Ντένβερ θέλουν να απομακρυνθούν σταδιακά από το ορυκτό καύσιμο λόγω κλιματικής αλλαγής, γεγονός στο οποίο οι πολιτείες στις οποίες ανήκουν είναι αντίθετες.