Όταν η Ραφαέλα Καρά έμαθε στον ευρωπαϊκό νότο να διεκδικεί το σεξ

Newsroom Radcast

Αρχέτυπο της ποπ σκηνής στην Ευρώπη η ντίβα της ιταλικής ποπ Ραφαέλα Καρά έφυγε από τη ζωή αλλά η κληρονομιά της τόλμης της δεν ξεφτίζει μέσα στο χρόνο.

Η Ραφαέλα Ρομπέρτα Πελόνι κατάφερε να δείξει στον συντηρητικό νότο της Ευρώπης τον ερωτισμό, την έκρηξη και το σεξ.

Χορεύτρια, τραγουδίστρια, ηθοποιός, παρουσιάστρια τηλεοπτικών υπερπαραγωγών και μια από τις πλέον ευπώλητες τραγουδίστριες της ευρωπαϊκής ποπ η Ραφαέλα Καρά (ιταλ.: Raffaella Carrà) γεννήθηκε στις 18 Ιουνίου 1943 στην Μπολόνια της Ιταλίας και κατέκτησε charts και σκηνές σε Ιταλία, Ισπανία και σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική που την αποθέωσε.

Εκκεντρική, μια ντίβα της ποπ από αυτές που σπάνια γεννιούνται, η Καρά εμφανίστηκε σε περισσότερες από 30 κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές όταν δεν κατακτούσε το πάλκο τραγουδώντας για έρωτες και σεξ.

Το αντίπαλο δέος των ΑΒΒΑ για την Ευρώπη του νότου η Καρά ήταν η γνήσια σούπερσταρ του 10ου αιώνα αφού ήδη από τη δεκαετία του 1950 και μετά τραγουδούσε, χόρευε και έπαιζε διαμορφώνοντας το την ποπ κουλτούρα της χώρας της όσο κανείς και καμία άλλη.

Αν και η Ιταλία διέθετε πολύ καλύτερες φωνές από αυτή της Καρά (βλ. Μίνα, Μίλβα, Πάτι Μπράβο κα.), εκείνη τις ξεπέρασε όλες, γράφει στην Τhe Guardian η Angelica Frey.

Tο 1968, όταν η νεανική κουλτούρα πολιτικοποιήθηκε περισσότερο και οι συνομήλικοί της πήγαιναν σε διαδηλώσεις, η Καρά ταξίδεψε στην Αμερική και επί έναν μήνα κάθε βράδυ έβλεπε στο Μπρόντγουεϊ το Hair, το διάσημο ροκ μιούζικαλ, που είχε σοκάρει την πουριτανική κοινή γνώμη της Αμερικής. Επιστρέφοντας στην πατρίδα της ήταν σίγουρη ότι η ιταλική ψυχαγωγία χρειαζόταν ένα γερό ταρακούνημα. “Ήταν το πρώτο είδωλο της ποπ, που άρεσε ανέκαθεν και στις νοικοκυρές. Εφερε επανάσταση στην τηλεοπτική ψυχαγωγία” έγραψε το 2008, η δημοσιογράφος Anna Maria Scalise. Η ίδια η Καρά, εξάλλου, είχε πει το 1974:

Δεν εμπνέομαι από όποιον κι’ όποιον: Μιλάω σε παιδιά, σε μπαμπάδες που παρακολουθούν αθλητικές εκπομπές, σε συζύγους, δηλαδή σε ιταλικές οικογένειες που βλέπουν τηλεόραση.

Κερδίζοντας φήμη και επιρροή από τη δεκαετία του 1970 ως συμπαρουσιάστρια της μουσικής εκπομπής που σόκαρε το Βατικανό και τη συντηρητική διοίκηση της RAI τόσο ώστε να την απολύσουν, το σόου “Canzonissima”, η Καρά επέστρεψε δυναμικά μετά την περιστασιακή απόρριψη της στην εκπομπή με ένα μουσικοχορευτικό νούμερο για να σοκάρει ξανά τα χρηστά ήθη του καθολικισμού με το “Tuca Tuca”.

Όταν η λογοκρισία απαίτησε πάλι να την περιορίσουν από τη δημόσια σφαίρα ο σταρ του ιταλικού σινεμά Αλμπέρτο Σόρντι που τότε παρουσίαζε το “Canzonissima” την υπερασπίστηκε και η Καρά κέρδισε ένα πόλεμο ουσίας.

Η δική της ποπ θα απελευθέρωνε τις Ιταλίδες όπως δεν το περίμενε κανείς.

“Πιο χειροκροτημένη και από τον [πρόεδρο] Σάντρο Περτίνι, πιο ακριβή και από τον [ποδοσφαιριστή] Μισέλ Πλατινί, πιο θαυματουργή και από τον [σύγχρονο άγιο] Πάντρε Πίο της Πιετρελτσίνα”

tweet

Φαινόμενο ως προϊόν, εκκεντρική ως εμφάνιση -η Καρά φορούσε κάπες, στρας, φτερά και πούπουλα καθιερώνοντας το “στυλ Ραφαέλα Καρά” που μάλιστα έγινε και θέμα έκθεσης το 2018- και αμετανόητη ως pop icon η Καρά “δίδαξε στις γυναίκες με τα τραγούδια της ότι το να είναι ενεργές στην κρεβατοκάμαρα δεν είναι σκανδαλώδες, ότι είναι εντάξει να ερωτευτείς έναν ομοφυλόφιλο άντρα και ότι όλες οι σχέσεις δεν είναι απαραίτητα υγιείς” γράφει η the Guardian.

“Νομίζω ότι η Ραφαέλα Καρά έχει κάνει περισσότερα για την απελευθέρωση των γυναικών από ό,τι πολλές φεμινίστριες” δήλωσε ο καλλιτέχνης Φραντσέσκο Βετσόλι, επιμελητής της TV 70, μιας έκθεσης για την ιταλική τηλεόραση της δεκαετίας του 1970 στη Fondazione Prada το 2017.

Άλλωστε αυτή η μικροκαμωμένη γυναίκα τα έλεγε όλα στα τραγούδια.

Το τραγούδι “A Far l’Amore Comincia Tu” (1976) είναι στην ουσία του μια έκκληση στις γυναίκες να ζητάνε από τους εραστές τους τι θέλουν στο κρεβάτι. Έξυπνη και δαιμόνια, η Καρά ταυτόχρονα κυκλοφόρησε το “Forte Forte”, ένα τραγούδι που λέει στις γυναίκες να είναι υποτακτικές σε μια σχέση γεμάτη άγριο σεξ. Το μήνυμα της ήταν ένα: να απολαμβάνεις το σεξ χωρίς αιδώ.

Σεμνή αναφορικά με την επιτυχία της -σε συνέντευξη της στην ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera το 2018 είχε πει ότι η επιτυχία της στην Ισπανία με το σόου “La Hora de Raffaella” ήταν απλά τύχη καθώς “η εκπομπή μου προβαλλόταν αμέσως μετά από σημαντικούς ποδοσφαιρικούς αγώνες, όπως Ρεάλ Μαδρίτης-Μπαρτσελόνα, εξ ου και η επιτυχία μου”- η Καρά γνώριζε καλά ότι τα τραγούδια της αρκούσαν για να ξεσηκώσουν τους πάντες.

Η επιστροφή της στην Ιταλία το 1978 είναι επική, η Καρά γεμίζει τις έγχρωμες πλέον οθόνες με την ενέργεια που τους άξιζε, καθιερώνεται ξανά ως παρουσιάστρια με το σόου “Ma Che Sera” και βέβαια, το τραγούδι του σόου “Tanti Auguri” έγινε ύμνος της σεξουαλικότητας.

“Μπορείτε να φανταστείτε μια ξανθιά γυναίκα να τραγουδά αυτό το τραγούδι δυνατά στις 8:30 μ.μ. στην ιταλική τηλεόραση, με 30 εκατ. ανθρώπους να παρακολουθούν;” είπε ο Βετσόλι στο ρεπορτάζ της Guardian για το τραγούδι που λέει ότι είναι υπέροχο να κάνεις σεξ οπουδήποτε νότια της Τεργέστης.

“Είναι μια τόσο πρωτοποριακή, απελευθερωτική πράξη! Φανταστείτε όλες εκείνες τις γυναίκες στα περίχωρα της Ρώμης ή στην επαρχία της Μπρέσια, που νόμιζαν ότι το να κάνεις έρωτα ήταν μια πράξη η οποία επιτρεπόταν μόνο με τους συζύγους τους με τρόπο πολύ δυστυχή” λέει ο ίδιος.

“Εβγαινα μόνο με gay, γιατί δεν προσπαθούσαν να μου βάλουν χέρι στο σινεμά” είχε πει η Καρά το 2017 στην Corriere della Sera για τα χρόνια της εφηβείας της. Η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα του κόσμου της ανταπέδωσε την προτίμηση. Η Καρά τιμήθηκε με το βραβείο World Pride 2017 στη Μαδρίτη.

“Πιο χειροκροτημένη και από τον [πρόεδρο] Σάντρο Περτίνι, πιο ακριβή και από τον [ποδοσφαιριστή] Μισέλ Πλατινί, πιο θαυματουργή και από τον [σύγχρονο άγιο] Πάντρε Πίο της Πιετρελτσίνα” έγραψε για την Καρά το 1984 η εβδομαδιαία επιθεώρηση L’Espresso .

Κάνοντας επιτυχία και μιλώντας για sex positivity πολύ πριν το I Feel Love της Ντόνα Σάμερ, το Take Me Home της Σερ, σχεδόν μια δεκαετία πριν από το She Bop της Σίντι Λόπερ, και 15 χρόνια πριν από το Erotica της Μαντόνα η Καρά είναι μια πρωτοπόρος της ποπ και απόλαυσε αυτό το ρόλο ξεδιάντροπα, ακριβώς όσο ξεδιάντροπα αξίζει να χορεύει κανείς τη φήμη της.